Vorige week startte de kaartverkoop van het eerste immersive theater van Nederland en schreven we er al uitgebreid over. De bedenkers van Hotel Wonderland noemen hun creatie liever onderdompeltheater. Een vorm van theater waarbij jij zelf bepaald welk verhaal je volgt en op basis van jouw keuzes het je op andere plekken brengt. We wilde een van de oprichters van Hotel Wonderland nog meer vragen over hun keuzes achter deze nieuwe beleving. Tristan Hupe-Guimarães, is experience designer en samen met Michel Groenenstijn en Raymond Klompsma het brein achter Hotel Wonderland. Hierdoor is de kracht van Hotel Wonderland een beetje meer ontrafelt. Lees snel verder.
Hoe lang duurde het voordat Hotel Wonderland een feit was?
“Oktober 2019, 2 jaar geleden zijn we naar Secret Cinema en Speak No More, twee grote internationale immersive theater producties gegaan en kregen we het eerste idee om dit ook in Nederland mogelijk te maken. In het buitenland noemen ze dit immersive theater, alleen dat kennen we in Nederland helemaal niet. Sowieso vertaald het niet lekker. Immersieve belevingen. Weinig mensen weten dan wat daarmee bedoeld wordt. Dus voor ons was het al vrij snel duidelijk dat we iets anders nodig hadden. Uiteindelijk is dat onderdompeltheater geworden.”
Mike: “Nu je het zegt, in december van 2019 heb ik Michel en Raymond gezien bij de Experience Design training van Kaospilot in Nijmegen waar ze dit al heel voorzichtig tegen anderen begonnen te vertellen. Kan me zijn workshop over onbevangenheid nog goed herinneren.”
“Ja! Januari 2020 was het echt aan en wilde we er alledrie voor de volle 100% voor gaan.”
Corona zal er niet echt bij geholpen hebben?
“Toen het eerste gevoel van tegenslag gezakt was zijn we alsnog doorgegaan. We stuurde onze achterban van vrienden en familie meer dan 300 brieven met een sleutel en vroegen ze om al een ticket te kopen. Dit startbedrag gaf ons voldoende vertrouwen dat we hiermee door moesten gaan. Ondanks corona.”
Mike: “Die sleutel heb ik ook nog liggen, kan niet wachten om hem te proberen in het hotel. Heeft corona je dan ook nog iets gebracht in positieve zin?”
“Nu terugkijkende heeft corona ons 3 dingen gebracht. De eerste is de locatie, wij waren hier nooit terecht gekomen zonder corona. Dit was een eventlocatie. En kwam dus leeg te staan door corona. We zijn hier zo blij mee. Het voelt echt als een soort spookhuis. Het gaf ons de kans om deze droomlocatie te vinden.
Doordat veel stil kwam te liggen, kregen wij hierdoor juist meer tijd om alles uit te werken. We kregen een beter beeld wat we wilde overbrengen en hadden meer onderzoekstijd hoe we bepaalde technieken en verhaallijnen konden verwerken. We hebben alles via videobellen gedaan, dat zorgde er ook voor dat we nu op afstand snel en makkelijk kunnen schakelen om beslissingen te nemen.
Het derde wat corona ons heeft gebracht is het team. Veel personen waren ineens beschikbaar. Zo werken we nu samen met een choreograaf uit Amerika. Onze eerste ontmoeting was in de Efteling op een picknickbank. Hij was toevallig in Nederland omdat hij de choreo gedaan heeft van Aquanura, de fonteinen in de Efteling. Wonderen komen in grote en kleine vormen, dit was er een van.”
Het team zal nu aardig groot zijn geworden?
“We werken samen met meer dan 70 kunstenaars uit heel de wereld die delen van Hotel Wonderland ontwerpen en inrichten. Onze personages in het hotel hebben allemaal een eigen ‘huisje’ dat door verschillende kunstenaars gemaakt is. Het basisteam is nog steeds Michel, Raymond en mijzelf, maar operationeel zijn er veel medewerkers en acteurs die ons helpen Hotel Wonderland een succes te maken. We kunnen niet zonder dit geweldige team.
Naast de huisjes zijn er ook installaties. Interactieve dingen waar je doorheen kunt lopen, aan kunt raken of die juist op jou reageren. Voor deze technische installaties werken we samen met Studio Semaphore. Die kende ik nog uit mijn tijd bij Sherlocked in Amsterdam. Ook als je niet met een personage praat is er meer dan genoeg te doen in ons hotel.”
Vanwaar de naam Hotel Wonderland?
“Voor ons is het woord hotel gekozen omdat in een hotel gasten komen die voor elkaar vreemdelingen zijn met ieder een eigen verhaal en achtergrond. Iedereen is er tijdelijk en niemand is echt thuis. Hierdoor wordt avontuur en ontdekking makkelijker mogelijk. Dit vonden we heel goed passen bij onze naam.
Uiteraard is onze liefde voor onbevangenheid en betovering erg belangrijk waardoor we een wereld wilde maken waar op elke hoek een wonder kan gebeuren. Dingen die in het dagelijkse leven niet zo makkelijk beet gepakt kunnen worden. We willen uitstralen dat onzichtbare verhalen zichtbaar gemaakt kunnen worden bij Hotel Wonderland.”
Je kunt nog niet overnachten bij Hotel Wonderland toch?
“Haha, nee, het is wel een droom om ooit nog eens hotelkamers te maken waar je ook kunt overnachten, waarbij je in de ochtend opnieuw in een avontuur kunt stappen. Op dit moment ligt de focus eerst op de basis van Hotel Wonderland.”
Hoe ziet een standaard avond er uit in Hotel Wonderland?
“Je checkt in bij het hotel en ontvangt een sleutel en starttijd. Zodra jouw tijd is aangebroken kun je door de hotelkamerdeuren gaan en word je opgewacht door een van de twaalf personages. Deze legt uit waarom deze daar is en welke uitdaging hij of zij heeft. Je wordt daarna vrijgelaten in het hotel en vanaf dan bepaal je zelf wat je gaat doen. Of je het personage gaat helpen, je bij andere personages aansluit of juist lekker zelf op onderzoek uitgaat.”
“Onze acteurs hebben een script voor meer dan 3 uur, toch is er veel ruimte voor improvisatie. We omarmen de bezoekers en de keuzes die ze maken. Als je als groep wat passiever bent of het te spannend vindt om te interacteren dan is dat geen probleem. Dus echt een standaard avond is er niet. Ik ben zelf ontzettend benieuwd naar hoe gasten dit gaan ervaren.”
Heeft het veel weg van Secret Cinema of andere vormen van immersive theater?
“De andere producties die we hebben bezocht zijn erg indrukwekkend, maar voelen voor ons aan als een feest, er ligt geen nadruk op het meegeven van een boodschap. Het is mainstream entertainment. We willen bij Hotel Wonderland een bepaald soort kwetsbaarheid uitlokken.”
Mike: “Is dat waarom jullie Secret Cinema zien als puur entertainment en Hotel Wonderland als verrijkend entertainment?”
“Het theatrale deel is bij puur entertainment erg verwerkt. Acteurs hebben snel geen tekst meer als je de interactie aangaat als bezoeker. Die moet zich houden aan de IP’s waar veel van deze grote producties gebruik van maken. Scenes uit films en series bepalen wat er mag gebeuren. Jij wordt als bezoeker niet echt betrokken. Dat doet Hotel Wonderland wel.”
Hoe maak je dat mogelijk dan?
“Als je moet interacteren om verder te komen in een spel of voorstelling, dat is echt moeilijk, je wil als acteur dan iets horen, om verder te komen. Maar het is niet te voorspellen hoe mensen zijn, hoe ze zich voelen en of ze het echt doorhebben. Bij acteurs van andere belevingen is het een balanceeract, de acteur wil wel met je meegaan in jouw verhaal, maar een andere groep staat al te wachten of de acteur wordt ergens anders al weer verwacht. Je kan niet alles doen. Je kunt niet overal in meegaan.”
We denken dat de reguliere theaterbezoeker het zeker uitdagend zal vinden. Die is gewend om op een stoel te gaan zitten en passief te kijken naar iets. We werken daarom wel met scenes. Zodat je alsnog de mogelijkheid hebt om de verhalen door te hoppen. Onderzoekende bezoekers, bijvoorbeeld met wat ervaring met escaperooms, die zijn meer van het ontdekken. Wat kan er allemaal en wat gebeurd er als ik iets doe. Die zal meer zijn eigen pad maken.
Wat wij niet doen, is niet zoals bij bijvoorbeeld een escaperoom een echte functionele interactie tussen twee mensen gebruiken. “Je moet de uitgang vinden en je moet mij daarbij helpen.” Dat gebeurd bij ons niet. Eerder “ik moet zo vaak aan mijn verloren liefde denken, wat doe jij eigenlijk als je liefdesverdriet hebt?” Als je dit leuk vindt krijg je een echt gesprek. Zo niet, is dat ook ok. Er zit dus geen functionele functie aan. Maar door input en reacties van publiek zijn er wel meerdere uitkomsten mogelijk van een verhaal.”
Lijkt mij ook lastig voor acteurs zoveel improvisatie. Kun je een karakter uitlichten?
“Oeh, er is bijvoorbeeld Richard, hij is klokkenmaker, een oudere man, maakt al vanaf jongs af aan klokken, is er erg goed in, hij werkt in het hotel aan zijn laatste klok, hierna wilde hij er echt mee stoppen. Maar hij krijgt hem maar niet af. Bezoekers leren dat hij aan een vorm van dementie lijdt. Je merkt dat hij af en toe niet meer weet wat er gebeurd en andere momenten is hij heel helder. Hij is zich er wel bewust van. In de loop van het stuk ontmoet hij iemand met brieven. Verloren liefdesbrieven dat veel teweeg brengt bij hem.
Daarnaast is er Briony, haar moeder leidt aan dementie, zij kent het, ze vindt het alleen heel lastig om er mee om te gaan, Richard en Briony ontmoeten elkaar in haar bloemenwinkel waardoor hun band gesmeed wordt. De winkel heeft Briony overgenomen van haar moeder, omdat ze geen andere keuze zag. De winkel stond door betalingsachterstand op omvallen. Ze heeft alleen helemaal geen groene vingers. Alles gaat dood in de winkel. Ze wil eigenlijk iets anders, haar droom is dokter worden, ze studeert medicijnen. Ze voelt de druk op haar schouders, van de maatschappij, de verwachtingen vanuit haar familie, maar ze wil eigenlijk vrij zijn om haar eigen keuzes te maken.
Richard en Briony kunnen allebei iets voor elkaar betekenen. Bij allebei is er een concrete beslissing waarmee ze Hotel Wonderland gaan verlaten. Die is afhankelijk van interactie met andere acteurs en gasten.”
Mike: “Het klinkt als hele rijke interactieve verhalen.”
“Hun problemen zijn theater uitvergroot, de ruimtes waar ze in wonen ook. Maar verder zijn het normale mensen zoals jij en ik. Ze laten heel goed zien waar ze mee worstelen. Zoals de bloemen die dood zijn in de winkel. Of de klokkenwinkel dat reageert op hoe Richard zich voelt, zo spelen we met de theatrale gegevens.”
Vanaf wanneer kunnen we de wereld van Hotel Wonderland ervaren?
“Tickets zijn nu al te koop. Vanaf medio november zal de eerste voorstelling zijn. 300 personen kunnen tegelijkertijd binnentreden. Ik kan niet wachten tot de tryouts en de eerste reacties van gasten. Hopelijk zien we je snel daar!”
We danken Tristan voor zijn openheid en het kijkje in de keuken van zijn Hotel Wonderland. Het beloofd een groots spektakel te worden. We kijken uit naar ons eigen verblijf in het hotel op 20 november 2021. Ga je mee?