Interview met Wilco Hoogeveen, eigenaar van Turf Aalsmeer

Deze keer spreken we Wilco Hoogeveen, eigenaar van Turf Aalsmeer. Hij vertelt: ‘Het is eigenlijk geen escaperoom. Ik heb het wel bedacht vanuit een escaperoom, maar toen ik wilde openen (voorjaar 2017) openden er bijna dagelijks nieuwe kamers terwijl ik maar geen ruimte kon vinden. Ik kreeg het gevoel dat ik te laat zou zijn en wilde met iets nieuws komen.’

We zijn heel benieuwd hoe Wilco zich heeft weten te onderscheiden op de escaperoom markt.

Wat is je naam?

‘Wilco Hoogeveen.’

Wat is de naam van jouw escaperoom?

‘Gold Creek (bij Turf Aalsmeer).’

Hoe heb je van het begrip escaperooms gehoord?

‘Ik heb eigenlijk geen idee meer. Volgens mij hadden vrienden van ons eens gevraagd of we een kamer met ze wilden spelen. Dat was een kamer met een Middeleeuws thema in Amsterdam. Achteraf gezien stelde die kamer niet veel voor (losstaande puzzels die weinig tot niks met het thema te maken hadden, hele matige aankleding en ontvangstruimte), maar we vonden het wel erg leuk! Helaas waren we na zo’n 40 minuten al klaar en voelde het veel te kort.
Vervolgens heb ik er nog diverse gespeeld, met als hoogtepunten so far: ‘Flight 815’ en ‘Freakshow’.

Een uitgebreid gesprek met de eigenaar van Down The Hatch na zijn eerste kamer gespeeld te hebben hakte bij mij volgens mij de knoop door om mijn baan op te zeggen en het ook te gaan proberen.’

Waarom ben je een escaperoom begonnen?

‘Ik wilde altijd al iets voor mezelf beginnen maar had geen idee wat. Toen ik het begrip “escaperoom” leerde kennen besefte ik opeens dat dat perfect aansloot bij mijn interesses en vaardigheden. In het ontwerpen en bouwen van mijn spel kon ik al mijn creativiteit kwijt en ik was dankzij mijn opleiding als Industrieel Ontwerper ook goed in staat om alles zelf te ontwikkelen (van het zagen tot het programmeren en alles daartussen). Ergens zat het er altijd al in: als klein kind bouwde ik altijd ‘belevingen’ op mijn slaapkamer voor mijn ouders met een oude stereo, zelf gebrande CD’tjes, bureaulampjes, oude kleden en verkleedspullen. Van spookhuis tot theatershow: ik wilde mensen entertainen!’

‘Het gevoel dat ik zelf krijg in een goede kamer wilde ik ook weten te realiseren in mijn eigen spel. Het gevoel even heel ergens anders te zijn. Het gevoel als spelers echt een team te zijn met 1 doel. Voor mij staat het realiseren van die beleving volledig los van het concept van binnen de tijd ontsnappen. Sterker nog, ik ben teleurgesteld als ik al na 30-45 minuten uit een kamer kan ontsnappen: dan zit je er net lekker in! Mijn uitdaging was dan ook om een spel te ontwikkelen waar wel alles wat naar mijn idee een escaperoom een vette ervaring maakt in zit maar daarnaast ook meer te bieden.
Ik wilde dat spelers gegarandeerd 70 minuten aan het spelen zijn en ik wilde dat ze met grotere groepen naar binnen konden. Dus niet dat je met grote groepen opsplitst en in verschillende kamers speelt waardoor je je ervaringen nooit goed kunt delen. Ik wilde een beleving wat je maar met meerdere kleine teams kunt spelen. Op die manier kun je het competitieve element dat vervalt (wie heeft de snelste tijd) vervangen door een ander competitief element (welk team verdient in 70 minuten de meeste goudstaven = de beste score). Voor mij is een goede escaperoom een levensecht spel dat je met een groep mensen speelt in een wereld die anders is dan je eigen wereld. Of je je nou in een inbreker, een detective of een vluchteling waant: ik wil ergens ingezogen worden. Het stukje ‘ontsnappen we ja of nee’ kan wat mij betreft door van alles vervangen worden zolang er maar een doel met een bepaalde tijdsdruk is. Open dit binnen x minuten, ontsnap hieruit binnen x minuten, vind de moordenaar binnen x minuten, haal zoveel mogelijk punten binnen x minuten, etc.’

Heb je tips voor andere escaperoom eigenaren?

‘Mijn persoonlijke tip zou zijn: bouw een beleving waarin alles klopt. De aankleding, puzzels, geluiden, het licht, de manier van hints geven, niks mag de bezoeker uit de waanwereld trekken. Bouw geen kamer om je puzzels heen maar bedenk puzzels die logisch zijn in je ruimte en in je verhaal. En heel belangrijk: zorg ervoor dat niet alleen echte puzzelaars zich vermaken! Verzin ook fysieke spelelementen zoals simpele legpuzzels, het richten van laserstralen, het zoeken van objecten in je ruimte, etc.
Ik merk dat mensen die niet zoveel met escaperooms hebben maar toch worden ‘meegesleurd’ naar mijn onderneming achteraf bijzonder enthousiast zijn over het goud zoeken en het lasergame element in mijn spel. Terwijl de puzzelaars in een team los kunnen gaan op mijn puzzels, kan de rest van het team op zoek gaan naar goudstaven in het dorp en/of die proberen af te pakken door andere spelers neer te schieten met hun laserguns. Op die manier komen verschillende type spelers aan hun trekken.’

Wat maakt jullie escaperoom anders of speciaal tov andere escaperooms?

‘Het is eigenlijk geen escaperoom. Ik heb het wel bedacht vanuit een escaperoom, maar toen ik wilde openen (voorjaar 2017) openden er bijna dagelijks nieuwe kamers terwijl ik maar geen ruimte kon vinden. Ik kreeg het gevoel dat ik te laat zou zijn en wilde met iets nieuws komen. Dat is Gold Creek geworden: een ‘escape dorp’. Het doel is niet te ontsnappen, maar om in 70 minuten tijd met je team zoveel mogelijk goudstaven te verkrijgen. Dat doe je door goed te zoeken, puzzels op te lossen of goud af te pakken van andere teams door ze neer te schieten met laserguns.
Je speelt dit spel met 2 of 3 teams van maximaal 5 spelers per team tegelijk en je bent gegarandeerd 70 minuten aan het spelen. En dit alles in een 240 m2 groot dorpje uit het Wilde Westen met een saloon, een kerk, een gevangenis en meer.’

Gaat er nog iets veranderen aan de escaperoom? Hoe ziet jullie escaperoom toekomst er uit denk je?

‘Dit spel zie ik niet snel veranderen maar ik wil zo snel mogelijk nieuwe unieke spellen neerzetten. Dit met als basis het samenwerken en puzzelen vanuit het concept ‘escaperooms’ aangevuld met het competitieve aspect dat ik in Gold Creek heb kunnen stoppen. Een spel moet wat mij betreft niet alleen leuk zijn voor die-hard puzzelaars, maar ook voor de vrienden/familieleden/collega’s die verplicht mee moeten maar eigenlijk helemaal niet van puzzelen houden…’

‘De branche wordt of is inmiddels volwassen. Dat zien we aan de gebeurtenissen in Polen die veel onterechte heisa met zich meebrachten, maar ook veel goede bewustwording. Bewustwording onder eigenaren en instanties. Ik vrees dat het ‘op zijn Nederlands’ nog wel eens te ver doorgevoerd zou kunnen worden met nooduitgangbordjes boven verborgen luiken (die dan dus niet langer verborgen zijn), brandblussers middenin een Middeleeuws kasteel, etc.’

‘Zoals in elke volwassen bedrijfsbranche ben ik ervan overtuigd dat alleen de goede kamers in Nederland de komende jaren zullen overleven. Kamers die degelijk en veilig zijn maar vooral ook kamers die kwalitatief hoogstaand en uniek zijn. Eventjes een schuurtje of zolderkamertje ombouwen tot escaperoom vol met hangsloten is er denk ik niet meer bij. Wij leven van de reviews van mensen die een topervaring hebben gehad van binnenkomst tot het afscheid en dat kan alleen maar ervoor zorgen dat we met zijn allen steeds beter worden. Daarnaast hoop en denk ik dat we met zijn allen steeds meer van het escapen af durven te wijken. Dus meer richting Real Life Games gaan. Spellen die in essentie dus nog steeds hetzelfde zijn (met een groep mensen een uur lang een bepaald spel spelen in een fysieke ruimte) maar de grenzen opzoeken van de vorm en het doel van het spel. En ik draag graag mijn steentje bij aan die ontwikkeling!’

Heb je leuke dingen meegemaakt van spelers in jullie escaperoom?

‘Ik heb niet 1 bepaald moment waar ik aan moet denken maar ik heb inmiddels wel het overheersende beeld van mensen van 20 tot 85 jaar oud die tijdens mijn spel allemaal weer kindjes van 12 lijken te worden. Fanatiek rondrennend door mijn dorpje, elkaar beschuldigend van valsspelen of totaal extatische reacties als er een puzzel is opgelost of een goudstaafje is gevonden of afgepakt. Het is toch heerlijk dat je je als volwassene door een spel weer even helemaal en kind kan en mag voelen? In feite is het in mijn speelruimte net als op het schoolplein van de basisschool: een grote chaos van fanatieke kinderen die lol met elkaar hebben. Als ik zelf escaperooms speel merk ik tegenwoordig dat ik er iets minder van kan genieten omdat ik er iets minder ingezogen wordt. Als eigenaar van een real life game merk ik dat ik stiekem toch af en toe een stapje terug doe als mijn team aan het overleggen is en even rustig om me heen kijk hoe alles gemaakt is. Maar ach, daar kan ik juist ook van genieten!’

Zijn er mindere leuke dingen die je meegemaakt hebt van spelers?

‘Als ik denk aan het afgelopen jaar komen er ook enkele negatieve dingen naar boven over mijn eigen klanten (waarom zou je schroeven los proberen te draaien of gaan trekken aan draaischijfjes). Gelukkig zijn het vaak dingen die alleen maar vervelend zijn voor mij (reparatiewerk) en bijna nooit een merkbare invloed hebben op de ervaring van de klanten.
En als ik zelf speel? Een beetje raar om te zeggen als ontwerper en bouwer van puzzels, maar ik hou niet zo van puzzelen. Als ik een puzzel in een escaperoom te moeilijk vind (veel lees- of rekenwerk bijvoorbeeld) heb ik daar helemaal geen zin in. Gelukkig is er dan altijd wel iemand in mijn team die dat wel leuk vindt! Ik hou van het goed zoeken en kijken in een escape room: dingen oplossen door het te vinden, niet door teveel te hoeven nadenken ;-)’

Zijn er nog dingen die je graag zou willen vertellen over jouw escaperoom?

‘Door het formaat en de opzet van de speelruimte is het ook mogelijk om hele andere evenementen te organiseren bij Turf Aalsmeer. Zo bieden we een vierkamp-constructie aan (4 spellen in het verlaten goudzoekersdorp, elk 15 minuten per spel) waardoor grote groepen (tot 50 personen) ook in teams met elkaar de strijd aan kunnen gaan.’

Lees hier meer over Turf Aalsmeer.